Opis sprawy/zadania:
Ustawę z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym stosuje się do sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz zużytego sprzętu. Ustawa określa także prawa i obowiązki podmiotów: wprowadzających do obrotu sprzęt, dystrybutorów sprzętu, autoryzowanych przedstawicieli, producentów sprzętu, zbierających, przetwarzających, dokonujących recyklingu, innych niż recykling procesów odzysku zużytego sprzętu, organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, prowadzących punkt serwisowy. Obowiązki sprawozdawcze wynikające z ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym dot. podmiotów wymienionych w art. 85 ww. ustawy oraz w art. 73 i 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Na grupę wprowadzających sprzęt ustawa nakłada dodatkowe obowiązki m.in. obowiązek uiszczenia opłaty produktowej (w przypadku braku wykonania obowiązku osiągnięcia minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu, poziomu odzysku oraz poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu). Ponadto wprowadzający sprzęt jest obowiązany do prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych w stosunku do sprzętu, który został przez niego wprowadzony do obrotu.
Kogo dotyczy:
- Wprowadzających sprzęt,
- Autoryzowanych przedstawicieli,
- Organizacji Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego,
- Zbierających zużyty sprzęt,
- Prowadzących zakład przetwarzania,
- Prowadzących działalność w zakresie recyklingu,
- Prowadzących działalność w zakresie innego niż recykling procesu odzysku.
Zgodnie z art. 4 pkt 20) ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzającym sprzęt jest osoba fizyczna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej lub osoba prawna, która bez względu na wykorzystywaną technikę sprzedaży:
- ma siedzibę na terytorium kraju i produkuje sprzęt pod własną nazwą lub znakiem towarowym lub wprowadza do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym na terytorium kraju sprzęt zaprojektowany lub wyprodukowany dla niego,
- ma siedzibę na terytorium kraju i pod własną nazwą lub znakiem towarowym odsprzedaje na terytorium kraju sprzęt wytworzony przez inne podmioty,
- ma siedzibę na terytorium kraju i wprowadza do obrotu w ramach swojej działalności sprzęt z innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego lub państwa niebędącego państwem członkowskim
Wymagane dokumenty:
Wprowadzający sprzęt lub autoryzowany przedstawiciel składa sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 5 ustawy o odpadach;
Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego składa sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 74 i art. 74a ustawy o odpadach;
Zbierający zużyty sprzęt składa sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 ustawy o odpadach;
Prowadzący zakład przetwarzania składa sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i pkt 7 ustawy o odpadach;
Prowadzący działalność w zakresie recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku składa sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i pkt 8 ustawy o odpadach.
Podmioty obowiązane do sporządzania ww. sprawozdań, wykazów sporządzają je za pośrednictwem indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO).
W przypadku awarii systemu teleinformatycznego, w którym BDO jest prowadzona, uniemożliwiającej złożenie sprawozdań, w terminie do dnia 15 marca podmioty obowiązane składają sprawozdania niezwłocznie po ustaniu awarii.
Administrator BDO zamieszcza komunikat o czasie trwania awarii na swojej stronie Biuletynu Informacji Publicznej oraz na stronie internetowej rejestru umożliwiającej dostęp do indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o ile jest to technicznie możliwe.
W przypadku trwałego zaprzestania wykonywania działalności przedsiębiorca sporządza i składa przedmiotowe sprawozdania, w terminie 7 dni od dnia zaprzestania wykonywania tej działalności.
Sprawozdania sporządzane za pośrednictwem indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami nie wymagają opatrzenia ich podpisem.
Marszałek województwa właściwy do przyjęcia dokumentów:
- ze względu na siedzibę dla wprowadzającego sprzęt, autoryzowanego przedstawiciela, organizacji odzysku,
- ze względu na miejsce prowadzenia działalności dla zbierającego zużyty sprzęt, prowadzącego zakład przetwarzania, prowadzącego działalność w zakresie recyklingu lub innego recykling procesu odzysku.
Sprawozdania roczne należy składać w terminie do 15 marca za rok poprzedni.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 11 września 2015 roku o zużytym sprzęcie elektrycznymi elektronicznym
Ustawa z dnia 14 grudnia 20212 r. o odpadach
Dokumenty do pobrania:
- Oświadczenie o wielkości pomocy de minimis (plik docx, rozmiar 17 KB)
- Formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2024 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis)
Opłaty:
Opłata za publiczne kampanie edukacyjne
Rozliczenie wykonania obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych następuje w terminie do 31 stycznia roku następującego po roku w którym wprowadzający sprzęt był zobowiązany do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
Obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych uznaje się za wykonany, jeżeli wprowadzający sprzęt posiada dokumentację potwierdzającą przeznaczenie środków, o których mowa poniżej, na publiczne kampanie edukacyjne.
Zgodnie z art. 15 ustawy z zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzający sprzęt jest zobowiązany prowadzić publiczne kampanie edukacyjne.
Obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych może być wykonywany: samodzielnie, lub za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
Wprowadzający sprzęt realizuje obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych poprzez przeznaczenie na publiczne kampanie edukacyjne lub wniesienie na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego łącznie co najmniej 0,1% przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym.
Wprowadzający sprzęt, który rozpoczyna działalność w danym roku kalendarzowym, oblicza wysokość środków, które powinny zostać przeznaczone na przeprowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych, w odniesieniu do przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w tym roku kalendarzowym.
Wprowadzający sprzęt jest zwolniony z obowiązku prowadzenia publicznej kampanii edukacyjnej jeżeli wysokość środków przeznaczanych na kampanie edukacyjne nie przekracza 100 zł w danym roku kalendarzowym.
Zwolnienie ma zastosowanie jeżeli:
- wprowadzający sprzęt złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku:
- zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,
- informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;
- w odniesieniu do wprowadzającego sprzęt są spełnione warunki dopuszczalności pomocy de minimis określone w obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej w zakresie pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie
Opłata produktowa
Od 22 czerwca 2018 r. obowiązują stawki opłaty produktowej określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2018 r. w sprawie szczegółowych stawek opłaty produktowej dla grup sprzętu (Dz. U. poz. 1194).
Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi masa w kilogramach zużytego sprzętu.
Należną opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej i różnicy pomiędzy odpowiednio wymaganym a osiągniętym minimalnym rocznym poziomem zbierania zużytego sprzętu, poziomem odzysku oraz poziomem przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu.
Opłata produktowa jest obliczana na koniec roku kalendarzowego i wnoszona jest bez wezwania na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, którego opłata dotyczy.
Wprowadzający sprzęt, który nie wykonał obowiązku osiągnięcia minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu, poziomu odzysku lub poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu, jest obowiązany do wniesienia opłaty produktowej, obliczanej oddzielnie dla każdej grupy sprzętu.
W przypadku gdy wysokość opłaty produktowej za daną grupę sprzętu nie przekracza 50 zł, opłaty produktowej nie wnosi się.
Wprowadzający sprzęt, którzy wprowadzają do obrotu:
- małogabarytowy sprzęt, którego żaden z zewnętrznych wymiarów nie przekracza 50 cm, o łącznej średniorocznej masie sprzętu nieprzekraczającej 100 kg,
- wielkogabarytowy sprzęt, którego którykolwiek z zewnętrznych wymiarów przekracza 50 cm, o łącznej średniorocznej masie sprzętu nieprzekraczającej 1000 kg,
są zwolnieni z wnoszenia opłaty produktowej.
Zwolnienie ma zastosowanie jeżeli:
- wprowadzający sprzęt złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku:
- zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,
- informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;
- w odniesieniu do wprowadzającego sprzęt są spełnione warunki dopuszczalności pomocy de minimis określone w obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej w zakresie pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie
Wartośćde minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty produktowej za nieosiągnięcie wymaganego poziomu zbierania.
Zgodnie z art. 77 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym w przypadku nieuiszczenia opłaty produktowej albo wniesienia opłaty niższej od należnej marszałek województwa określa w drodze decyzji wysokość zobowiązania z tytułu opłaty produktowej.
W przypadku niewykonania decyzji, marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę produktową w wysokości odpowiadającej 50% kwoty niewniesionej opłaty produktowej.
Termin uiszczenia opłaty, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca jej wysokość stałą się ostateczna. Opłata jest wnoszona na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego.
Do ponoszenia opłat produktowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, z tym, że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. Obowiązek wpłacenia opłaty produktowej przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wpłata powinna nastąpić.
Zabezpieczenie finansowe - rozdział 4 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym - art. od 27 do 33.
Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wnosi na dany rok kalendarzowy zabezpieczenie finansowe (przeznaczone na pokrycie opłaty produktowej) w przypadku nie zawarcia umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego (samodzielnie wykonuje obowiązek określony w art. 18 ust. 1 ww. ustawy) oraz w przypadku: wygaśnięcia albo rozwiązania umowy z organizacją, a także w przypadku otwarcia likwidacji, ogłoszenia upadłości lub wykreślenia z rejestru organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z którą ma zawartą umowę. Podstawą obliczenia wysokości zabezpieczenia finansowego jest:
- dla wprowadzającego sprzęt nie wpisanego do rejestru BDO - masa sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych, którą zamierza wprowadzić do obrotu w danym roku kalendarzowym,
- dla wprowadzającego sprzęt wpisanego do rejestru BDO – masa sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych, wprowadzonego do obrotu w poprzednim roku kalendarzowym.
Wysokość zabezpieczenia finansowego oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej oraz masy sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych, o której mowa powyżej.
Formy zabezpieczenia finansowego: depozyt wpłacany na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego prowadzony w Banku Gospodarstwa Krajowego, gwarancja ubezpieczeniowa złożona do marszałka województwa, gwarancja bankowa złożona do marszałka województwa.
Termin wniesienia zabezpieczenia finansowego - wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego w terminie do dnia 30 czerwca roku, którego dotyczy to zabezpieczenie. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który rozpoczyna działalność w zakresie wprowadzania do obrotu sprzętu, jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego przed złożeniem wniosku o wpis do rejestru. W przypadku wygaśnięcia albo rozwiązania umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego; otwarcia likwidacji, ogłoszenia upadłości lub wykreślenie z rejestru BDO ww. organizacji, wprowadzający sprzęt jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego w terminie 14 dni od dnia, w którym odpowiednio nastąpiła ww. okoliczność.
Jednostka odpowiedzialna:
Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie
Departament Ochrony Środowiska
Oddział Gospodarki Odpadami
ul. Lubelska 4
Miejsce składania dokumentów:
Podmioty obowiązane do sporządzania i składania sprawozdań na podstawie z dnia 11 września 2015 roku o zużytym sprzęcie elektrycznymi elektronicznym począwszy od 2019 roku sporządzają i składają te sprawozdania za pośrednictwem indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO), za wyjątkiem sprawozdania o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej, które należy sporządzić i złożyć na zasadach dotychczasowych. Sprawozdania za lata 2016 – 2018 również należy sporządzić i złożyć na zasadach dotychczasowych tj.:
przesłać pocztą na adres:
Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego
Departament Ochrony Środowiska
al. Łukasza Cieplińskiego 4
35-010 Rzeszów
lub przesłać za pośrednictwem elektronicznej Platformy Usług Administracji Publicznej – ePUAP
lub złożyć osobiście w Kancelarii ogólnej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie przy al. Łukasza Cieplińskiego 4, (parter).
Termin załatwienia sprawy:
Roczne sprawozdania o produktach, opakowaniach i o gospodarowaniu odpadami z nich powstającymi oraz sprawozdania o przeprowadzonych publicznych kampaniach edukacyjnych należy złożyć do 15 marca każdego roku za rok poprzedni.
Marszałek województwa weryfikuje informacje zawarte w sprawozdaniach za poprzedni rok kalendarzowy, w terminie do dnia 30 września następnego roku.
Jeżeli z weryfikacji, o której mowa powyżej, wynika, że informacje zawarte w sprawozdaniu są niezgodne ze stanem faktycznym, marszałek województwa wzywa za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami do korekty sprawozdania, określając termin przekazania korekty nie dłuższy niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania.
W przypadku niedokonania korekty sprawozdania w wyznaczonym terminie, o którym mowa w ust. 2, uznaje się, że posiadacz odpadów nie wykonał obowiązku przekazania sprawozdania.
Rozliczenie wykonania obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych następuje w terminie do 31 stycznia roku następującego po roku w którym wprowadzający sprzęt był zobowiązany do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
Opłata produktowa jest obliczana na koniec roku kalendarzowego i wnoszona jest bez wezwania na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, którego opłata dotyczy.
Forma i sposób załatwienia sprawy
W przypadku gdy wprowadzający sprzęt, pomimo ciążącego obowiązku, nie wniósł opłaty produktowej albo wniósł opłatę niższą od należnej, marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, wysokość zaległości z tytułu, opłaty produktowej.
W przypadku niewykonania decyzji, o której mowa powyżej, marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę produktową.
Od w/w decyzji przysługuje Stronie odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie.
Uwagi i dodatkowe informacje:
Sprzęt - zgodnie z art. 4 pkt 13 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym to urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych, oraz urządzenie mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych, które są zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym 1000 V dla prądu przemiennego oraz 1500 V dla prądu stałego. Zgodnie z art. 5 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym sprzęt zalicza się do odpowiedniej grupy sprzętu. Numery i nazwy grup sprzętu oraz przykładowe rodzaje sprzętu należącego do tych grup określa załącznik nr 1 do ustawy. Od 1 stycznia 2018 r. zakres grup sprzętu podlegających przepisom ww. ustawy został zmieniony na 6 grup (za 2016 i 2017 rok obowiązuje 10 grup sprzętu). Art. 2 ust. 2 ww. ustawy wskazuje, do jakiego sprzętu nie stosuje się przepisów ww. ustawy (wyłączenia np. żarówki żarnikowe).
Sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych - rozumie się przez to sprzęt, który może być używany w gospodarstwach domowych, jak i przez użytkowników innych niż gospodarstwa domowe (art. 4 pkt 14 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym).
Wprowadzający sprzęt jest zobowiązany prowadzić publiczne kampanie edukacyjne. To działania mające na celu podnoszenie stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa oraz wspomaganie osiągnięcia wysokiego poziomu zbierania zużytego sprzętu, obejmujące informowanie o możliwym wpływie zużytego sprzętu na środowisko i zdrowie ludzi oraz o prawidłowym postępowaniu ze zużytym sprzętem, w szczególności o metodach selektywnego zbierania, dostępnych systemach zwrotu oraz roli użytkowników sprzętu w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu zużytego sprzętu, kampanie w środkach masowego przekazu, ulotki i broszury informacyjne, plakaty, konkursy, konferencje oraz imprezy o charakterze informacyjno-edukacyjnym (art 4 pkt 9 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym). Obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych może być wykonywany: samodzielnie lub za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
Wprowadzający sprzęt realizuje samodzielnie obowiązek prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych poprzez: przeznaczenie na publiczne kampanie edukacyjne lub wniesienie na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego - łącznie co najmniej 0,1% przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym. Wprowadzający sprzęt, który rozpoczyna działalność w danym roku kalendarzowym, oblicza wysokość środków, które powinny zostać przeznaczone na przeprowadzenie publicznych kampanii edukacyjnych, w odniesieniu do przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w tym roku kalendarzowym. Obowiązek uznaje się za wykonany, jeżeli wprowadzający sprzęt posiada dokumentację potwierdzającą przeznaczenie środków, o których mowa powyżej, na publiczne kampanie edukacyjne. Rozliczenie wykonania obowiązku prowadzenia kampanii następuje w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, w którym wprowadzający sprzęt był obowiązany do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych. Wprowadzający sprzęt jest zwolniony z obowiązku wpłaty, jeżeli wysokość środków obliczonych ww. sposób, nie przekracza 100 zł w danym roku kalendarzowym, pod warunkiem złożenia do urzędu marszałkowskiego dokumentów wymaganych do udzielenia zwolnienia (przy spełnieniu warunków dopuszczalności pomocy de minimis), w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku tj.: wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat, albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie; formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis.
Opłata produktowa - rozdział 10 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (od art. 72 do art. 78).
Należną opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej i różnicy pomiędzy odpowiednio wymaganym, a osiągniętym minimalnym rocznym poziomem zbierania zużytego sprzętu, poziomem odzysku oraz poziomem przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu. Przy ustalaniu masy sprzętu wprowadzonego do obrotu nie uwzględnia się masy sprzętu, który został wywieziony z terytorium kraju przez wprowadzającego sprzęt lub innego przedsiębiorcę, na podstawie dokumentów potwierdzających wywóz sprzętu z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim lub wywóz sprzętu z terytorium kraju na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego w tym samym roku kalendarzowym, w którym sprzęt został wprowadzony do obrotu. Jak również nie uwzględnia się masy baterii i akumulatorów stanowiących przynależność albo część składową tego sprzętu (art. 8 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym).
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia minimalnych rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu. Minimalne roczne poziomy zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego do 2020 r. (Dz.U. 2017.1499). Od dnia 1 stycznia 2021 r. wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia minimalnych rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu nie mniej niż 65% średniorocznej masy sprzętu.
Sposób obliczania minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu do dnia 31 grudnia 2020 r. określony został w załączniku nr 3 do ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągnięcia w poszczególnych latach określonych poziomów odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu. Minimalne poziomy odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu zostały określone w art. 21 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Sposób obliczania rocznego poziomu odzysku oraz poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu określa załącznik 4 do ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.
Zgodnie z art. 4 pkt 15 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym przez średnioroczną masę sprzętu rozumie się średnią masę sprzętu wprowadzonego do obrotu w 3 poprzednich latach kalendarzowych przez danego wprowadzającego sprzęt; jeżeli wprowadzający sprzęt nie wprowadzał do obrotu sprzętu przez 3 lata, średnią masę sprzętu liczy się odpowiednio za 2 poprzednie lata kalendarzowe lub za poprzedni rok kalendarzowy, w których nastąpiło wprowadzenie do obrotu sprzętu.
Obowiązek zawarcia umowy z prowadzącym zakład przetwarzania - wprowadzający sprzęt jest obowiązany do zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności z prowadzącym zakład przetwarzania, który prowadzi demontaż oraz przygotowanie do ponownego użycia zużytego sprzętu, który powstał ze sprzętu należącego do grupy sprzętu, do której należy sprzęt wprowadzony do obrotu przez wprowadzającego sprzęt (art. 23 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym).
Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do umieszczania numeru rejestrowego BDO na fakturach i innych dokumentach sporządzanych w związku z wprowadzaniem do obrotu sprzętu. Wprowadzający sprzęt, który korzysta z uprawnienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, jest obowiązany do umieszczania na fakturach i innych dokumentach sporządzanych w związku z wprowadzaniem do obrotu sprzętu pochodzącego od producenta, który wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela, numeru rejestrowego tego autoryzowanego przedstawiciela.
Każda osoba fizyczna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba prawna, która ma siedzibę na terytorium kraju, która sprzedaje sprzęt za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio gospodarstwom domowym lub użytkownikom innym niż gospodarstwa domowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jest obowiązana do wyznaczenia w tym państwie przedstawiciela odpowiedzialnego za wykonywanie na jego terytorium obowiązków określonych w przepisach krajowych tego państwa dotyczących sprzętu oraz zużytego sprzętu. Przedstawiciel jest wyznaczany w drodze umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności (art. 10 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym).
Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz prowadzący zakład przetwarzania są obowiązani do przeprowadzenia rocznego audytu zewnętrznego, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy. Ww. podmioty przekazują właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska oraz marszałkowi województwa uwierzytelnioną kopię sprawozdania z przeprowadzonego audytu niezwłocznie, nie później niż w terminie do dnia 15 maja roku następującego po roku kalendarzowym, którego audyt dotyczy.
Informacje z zakresu udostępniania sprzętu na rynku, dodatkowych obowiązków wprowadzającego sprzęt znajdują się w Rozdziale 2 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Natomiast informacje nt zbierania i transportu zużytego sprzętu w Rozdziale 5 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 24 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym elektronicznym do podmiotu mającego siedzibę na terytorium kraju i udostępniającego na rynku sprzęt wprowadzony do obrotu przez dystrybutora, który nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, stosuje się przepisy ustawy dotyczące wprowadzającego sprzęt.
Na podstawie art. 50 ust 2 ustawy o odpadach przedsiębiorca przed rozpoczęciem działalności z zakresu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, tj.:
- wprowadzający sprzęt lub autoryzowany przedstawiciel;
- zbierający zużyty sprzęt,
- prowadzący zakład przetwarzania,
- organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
- prowadzący działalność w zakresie recyklingu,
- prowadzący działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku;
jest obowiązany uzyskać wpis do rejestru podmiotów wprowadzających produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami, o którym mowa w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
Sankcje karne:
Zgodnie z art. 180a ustawy o odpadach: Kto, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 76, nie składa sprawozdania (o którym mowa w art. 73, art. 74a i art. 75 ustawy o odpadach) podlega karze grzywny.
